Ό,τι δεν μπόρεσαν να κάνουν Γερμανοί επενδυτές, βουλευτές, δήμαρχοι, νομάρχες και τόσοι άλλοι μεγαλοσχήμονες, θα το κάνει ένα υπό ίδρυση σωματείο στην Πύλη;
Του Λάζαρου Μάμαλη
Ό,τι δεν έγινε με το αεροδρόμιο «Μετεώρων» στον πρώην δήμο Φαλώρειας θα το κάνουν μια χούφτα… εραστές των αιθέρων στην Πύλη; Κι όμως μπορεί να το κάνουν…
Αυτό τουλάχιστον, αποδεικνύει η πρόσφατη… ιστορία, εδώ στη γειτονιά μας, στην Καρδίτσα. Στον πρώην δήμο Κάμπου, όπου χωροθετήθηκε μια έκταση ως πεδίο προσγείωσης μικρών αεροσκαφών και τείνει να εξελιχθεί σε μικρό αεροδρόμιο.
Η ιστορία λοιπόν, μπορεί να επαναληφθεί και στην περίπτωση της Αερολέσχης Πύλης η οποία είναι υπό σύσταση. Ο κατάλογος με τα μέλη της συνεχώς διευρύνεται, οπότε υπάρχει ενδιαφέρον από την τοπική κοινωνία. Αερολέσχη χωρίς πεδίο προσγείωσης δεν νοείται, οπότε ήδη τα μέλη της ψάχνουν για το κατάλληλο μέρος. Από την εξεύρεσή του, μέχρι και τη δημιουργία ενός μικρού αεροδρομίου δεν μεσολαβεί το χάος, όπως θα υποθέταμε, αν δεν υπήρχε το προηγούμενο του αεροδρομίου Καρδίτσας. Δεν απαιτούνται, δε και τα πολλά κονδύλια για να γίνουν τα στοιχειώδη. Ένας διάδρομος προσγείωσης και ένας μικρός πύργος ελέγχου. Υπάρχουν προγράμματα που μπορούν να αξιοποιηθούν είτε από την τοπική αυτοδιοίκηση, είτε από ιδιώτες, αν χρειαστεί.
…Και γιατί να μην έρθουν οι ιδιώτες; Άλλωστε, ο προγραμματισμός για το «αεροδρόμιο των Μετεώρων» που μπορεί τώρα να γίνει «αεροδρόμιο Πύλης» δεν ήταν αστήρικτος από επιχειρήματα για τη βιωσιμότητά του. Τι δεν έχουμε; Μήπως δεν έχουμε μνημεία για να φέρουμε τουρίστες ή δεν έχουμε αγροτικά προϊόντα (κηπευτικά εν προκειμένω) για να εξάγουμε;
…Αλλά και να μην έχουμε στις ποσότητες που απαιτούνται, σίγουρα μπορούμε να αποκτήσουμε, αν υπάρχει έστω ένα μικρό ψήγμα ειλικρίνειας στις δηλώσεις των κυβερνώντων περί αναδιάρθρωσης της γεωργίας για να καταστεί αυτή ανταγωνιστική στις διεθνείς αγορές.
Μπορεί όλα αυτά να μοιάζουν υπερβατικά, αλλά γιατί να μη διεκδικούμε το δικαίωμα στο όνειρο; Άλλωστε δεν μας έμεινε και τίποτα άλλο…
Του Λάζαρου Μάμαλη
Ό,τι δεν έγινε με το αεροδρόμιο «Μετεώρων» στον πρώην δήμο Φαλώρειας θα το κάνουν μια χούφτα… εραστές των αιθέρων στην Πύλη; Κι όμως μπορεί να το κάνουν…
Αυτό τουλάχιστον, αποδεικνύει η πρόσφατη… ιστορία, εδώ στη γειτονιά μας, στην Καρδίτσα. Στον πρώην δήμο Κάμπου, όπου χωροθετήθηκε μια έκταση ως πεδίο προσγείωσης μικρών αεροσκαφών και τείνει να εξελιχθεί σε μικρό αεροδρόμιο.
Η ιστορία λοιπόν, μπορεί να επαναληφθεί και στην περίπτωση της Αερολέσχης Πύλης η οποία είναι υπό σύσταση. Ο κατάλογος με τα μέλη της συνεχώς διευρύνεται, οπότε υπάρχει ενδιαφέρον από την τοπική κοινωνία. Αερολέσχη χωρίς πεδίο προσγείωσης δεν νοείται, οπότε ήδη τα μέλη της ψάχνουν για το κατάλληλο μέρος. Από την εξεύρεσή του, μέχρι και τη δημιουργία ενός μικρού αεροδρομίου δεν μεσολαβεί το χάος, όπως θα υποθέταμε, αν δεν υπήρχε το προηγούμενο του αεροδρομίου Καρδίτσας. Δεν απαιτούνται, δε και τα πολλά κονδύλια για να γίνουν τα στοιχειώδη. Ένας διάδρομος προσγείωσης και ένας μικρός πύργος ελέγχου. Υπάρχουν προγράμματα που μπορούν να αξιοποιηθούν είτε από την τοπική αυτοδιοίκηση, είτε από ιδιώτες, αν χρειαστεί.
…Και γιατί να μην έρθουν οι ιδιώτες; Άλλωστε, ο προγραμματισμός για το «αεροδρόμιο των Μετεώρων» που μπορεί τώρα να γίνει «αεροδρόμιο Πύλης» δεν ήταν αστήρικτος από επιχειρήματα για τη βιωσιμότητά του. Τι δεν έχουμε; Μήπως δεν έχουμε μνημεία για να φέρουμε τουρίστες ή δεν έχουμε αγροτικά προϊόντα (κηπευτικά εν προκειμένω) για να εξάγουμε;
…Αλλά και να μην έχουμε στις ποσότητες που απαιτούνται, σίγουρα μπορούμε να αποκτήσουμε, αν υπάρχει έστω ένα μικρό ψήγμα ειλικρίνειας στις δηλώσεις των κυβερνώντων περί αναδιάρθρωσης της γεωργίας για να καταστεί αυτή ανταγωνιστική στις διεθνείς αγορές.
Μπορεί όλα αυτά να μοιάζουν υπερβατικά, αλλά γιατί να μη διεκδικούμε το δικαίωμα στο όνειρο; Άλλωστε δεν μας έμεινε και τίποτα άλλο…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου